Co oznacza Anti-magnetic, antimagnetique lub antimagnetic ?
Zegarki mechaniczne, które posiadają na deklu lub tarczy napis antimagnetic, antimagnetique lub anti-magnetic, zostały specjalnie skonstruowane w taki sposób, aby ich mechanizm będąc narażony podczas pracy choć w minimalnym stopniu na działanie pola magnetycznego, pracował nadal ze stosunkowo niewielkim uszczerbkiem dla precyzji odmierzania czasu.
Mechaniczne zegarki antymagnetyczne musiały spełniać określone standardy ISO – normę ISO 764, która określa dokładnie warunki, jakie musi spełniać zegarek w aspekcie odporności na oddziaływanie pola magnetycznego. Zgodnie z tą normą zegarek mechaniczny narażony na bezpośrednie działanie i wpływ pola magnetycznego o sile 4 800 A/m powinien pracować z maksymalnym odchyleniem dobowym w granicy +/- 30 sekund, w stosunku do dokładności chodu jaką wykazywał przed testem. Zegarki, które sprostają takiemu kryterium i poddane testom przejdą je pomyślnie mogą dumnie nosić miano: zegarka antymagnetycznego.
Historia powstania zegarków antymagnetycznych
Prace nad zegarkami antymagnetycznymi sięgają roku 1846, kiedy to pierwsze próby stworzenia zegarka, który byłby odporny na działanie pola magnetycznego podjęli konstruktorzy z manufaktury Vacheron Constantin. Na przestrzeni lat prace nad stworzeniem mechanizmu odpornego na pole magnetyczne trwały nieprzerwanie. Próbowano wielu rozwiązań, głównie w aspekcie metali z jakich wytwarzano części mechanizmów, które ostatecznie przyniosły oczekiwane rezultaty.
Pierwsze mechanizmy antimagnetic, które oparły się działaniu pola magnetycznego, posiadały części wykonane z paladium: koło balansu, sprężynę balansu oraz dźwignię wałka.
Przełom nastąpił w 1896 roku, kiedy to wynaleziono stop metali na bazie niklu o nazwie Invar, a następnie w 1920 roku wzbogacono go i ulepszono, co zaskutkowało powstaniem stopu o nazwie Elinvar. Oba stopy metali, a w zasadzie wykonane z nich najistotniejsze i odpowiadające za punktualność chodu zegarka części, okazały się odporne na pole magnetyczne w takim stopniu, który umożliwiał dalszą pracę mechanizmu bez rażących zakłóceń w punktualności.
Zegarki antymagnetyczne często oznaczane były poprzez napis antimagnetic lub anti-magnetic grawerowany na deklu zegarka. Równie często nazwa antimagnetique pojawiała się także na tarczy zegarka, ponieważ do połowy ubiegłego wieku mechanizmy, które przeszły pomyślnie test odporności i punktualności, mogły szczycić się mianem anti-magnetic, przez co były droższe i postrzegane za lepsze od pozostałych.
Szczególne właściwości i lepszą precyzję zegarków doceniało wielu, przede wszystkim inżynierowie narażeni na pracę w miejscach, gdzie występowało silne pole elektromagnetyczne, a także piloci i personel samolotów odbywających podróże nad biegunami kuli ziemskiej.
Należy dodać jeszcze, iż prace nad zwiększeniem odporności zegarków na oddziaływanie silnego pola magnetycznego trwają do dziś, natomiast ekspozycja zegarka na bezpośrednie działanie magnesu bądź też używanie go w pobliżu transformatorów będzie zakłócać jego prawidłową pracę lub może nawet grozić uszkodzeniem mechanizmu.
Zobacz też: Hacking – co to za funkcja ?
