Nakładane indeksy to określenie formy, w jakiej prezentowane są na tarczy zegarka symbole odpowiadające z reguły za pełne godziny oraz czasem także logo producenta. Zegarek, którego tarcza posiada nakładane indeksy bardzo często wygląda już na pierwszy rzut oka inaczej niż te czasomierze, których tarcze mają indeksy malowane lub naniesione i oznaczone w inny sposób.
Zdjęcie poniżej prezentuje Omegę, której indeksy nie są nakładane, czyli są „płaskie”.
Tarcze zegarków z nakładanymi indeksami stwarzają swoisty efekt dwuwymiarowości, indeksy przyjmują bardzo różne formy, od standardowych cyfr arabskich lub rzymskich, przez trójkąty, kropki cienkie kreski, na kwadratach i słupkach kończąc. Jedynym ograniczeniem jest tu wyobraźnia projektanta oraz wymagania, co do grubości zegarka, gdyż nałożone indeksy mogą być dość wysokie, co spowoduje konieczność zastosowania bardziej wypukłego szkła i zwiększenia przestrzeni pomiędzy tarczą a szkłem.
Prezentowany poniżej Glashutte to doskonały przykład tarczy z nakładanymi indeksami.
Głównym powodem stosowania nakładanych indeksów jest oczywiście podniesienie walorów estetycznych zegarka, ale jest to także próba polepszenia szybkości i łatwości odczytu bieżącej godziny bądź innych wskazań w ramach funkcji, jakie posiada czasomierz. Indeksy nakładane są poprzez przyklejenie do tarczy lub też przymocowanie za pomocą mikro-kołków lub mikro-śrubek.
W tańszych modelach starych czasomierzy indeksy wykonywane były z plastiku, natomiast w zegarkach droższych producentów wykorzystywano stal. Różnica polegała jedynie na trwałości, gdyż zarówno stalowe jak i plastikowe odbijają pięknie światło pod odpowiednim kątem padania promieni, co dodaje tarczy wiele uroku.
Tarcze z wypukłymi, nakładanymi indeksami wykonanymi z różnych materiałów stosowane były w zegarach i zegarkach od wieków, dzięki czemu można spotkać je zarówno w zegarkach vintage, jak również we współczesnych czasomierzach.
Zobacz też: Jak wygląda dwutonowa tarcza w zegarku ?
